бел

I

зат. Тоғызқұмалақ тақтасндағы солдан оңға қарай санағандағы бесінші отау. Әр ойыншының отаулары солдан оңға қарай; арт, тектұрмас, атөтпес, атсыратар, б е л, қандықақпан, көкмойын, маңдай деп аталады (Ә. Ақшораев, Тоғызқұмалақ., 12).

II

Бел көтерді. сөйл. Бел жазды. – Кәне, жігіттер, енді сусындап, сәл б е л к ө т е р і ң д е р (Қ. Толыбаев, Бабадан., 31). Белі бекіп, буыны қатпаған. Әлі есейе қоймаған, жап-жас; тәжірибесіз. Әлі б е л і б е к і п, б у ы н ы қ а т а я қ о й м а ғ а н, онжылдықты жаңа ғана бітірген кез еді-ау (Бал дәурен, 99). Белін жазды. Бойын тіктеп, бүгілген белін түзеді. Сонан соң шопандар б е л д е р і н ж а з ы п, үйге қайтуға қам қылады (Лен. жас, 16.04.1972, 2). Белін тартқызды. Босанатын әйелдің белін ұстап, оған көмектесті. Мұндай жеңіл-желпі шараларды орындағанмен әйел босана қоймаса, қарулы әйелдерге немесе қайын інілерінің біріне оның б е л і н т а р т қ ы з а д ы (Х. Арғынбаев, Қаз. халқы., 89).